به نقل از «عصر ایران»

پای فیل چرنوبیل ؛ از خطرناک ترین اشیا جهان! (+فیلم و عکس)

تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۵۲۸۱۵

عصر ایران - در 26 آوریل 1986، یک حادثه فاجعه بار در نیروگاه هسته ای چرنوبیل در اوکراین رخ داد. انفجار در راکتور شماره 4 این نیروگاه موجب انتشار مقادیر زیادی از مواد رادیواکتیو در محیط شد. این فاجعه ناشی از یک سری خطاهای انسانی و نقص فنی بود و تاثیر مخربی بر مناطق اطراف داشت که هنوز هم آثار آن احساس می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

یکی از بقایای این حادثه ماده ای گدازه مانند و بسیار رادیواکتیو است که با نام مستعار "پای فیل" شناخته می شود. این توده عظیمی از ماده ای کمیاب به نام کوریم (Curium) است که تقریبا 3 متر طول دارد. به دلیل سطوح بالای پرتوافشانی آن، تنها چند دقیقه قرار گرفتن در معرض پای فیل می تواند برای انسان مرگبار باشد.

به رغم گذشت بیش از سه دهه از فاجعه نیروگاه هسته ای چرنوبیل، پای فیل همچنان یکی از خطرناک ترین اشیا جهان محسوب می شود.

کشف پای فیل

چند ماه پس از انفجار نیروگاه هسته ای چرنوبیل، تیمی از مهندسان برای بررسی بقایای راکتور اعزام شدند. آنها توده عظیمی را در زیرزمین نیروگاه کشف کردند. بلافاصله نام پای فیل برای این توده انتخاب شد زیرا شکل ظاهری آن شبیه به پای این حیوان بود.

تیم پژوهشی اقدام به گرفتن یک سری عکس و جمع آوری نمونه کردند. نمونه ها برای تعیین میزان پرتوافشانی به کار گرفته شدند. بخش مهمی از پژوهش در مورد فاجعه نیروگاه چرنوبیل، کشف پای فیل بود. این به دانشمندان اجازه داد تا میزان کامل آسیب ناشی از انفجار را درک کنند.

شکل گیری و ترکیب پای فیل

پس از انفجار، مواد رادیواکتیو از راکتور به سمت پایین مخزن آن حرکت کرده و روی کف منطقه مهار فرو ریختند. مواد رادیواکتیو با بتن منطقه مهار واکنش نشان داده و ترکیب را تغییر دادند. این ترکیب به زیرزمین نفوذ کرده و در نهایت سرد و جامد می شود. تخمین زده می شود که دما طی انفجار راکتور شماره 4 چرنوبیل به 2600 درجه سلسیوس رسیده باشد.

پای فیل یک توده بزرگ از ماده ای بسیار رادیواکتیو به نام کوریم است. این ماده از مخلوطی از مواد بسیار رادیواکتیو از جمله اورانیم، پلوتونیم، و سایز محصولات ناشی از شکافت هسته ای شکل گرفته است. از دیگر ترکیبات آن می توان به بتن، شن و ماسه و دیگر مواد موجود در هسته راکتور و منطقه مهار بتنی اشاره کرد.

دیگر موارد شکل گیری کوریم به غیر از حادثه نیروگاه هسته ای چرنوبیل شامل یک بار در حادثه تری مایل آیلند در سال 1979 و سه بار در فاجعه راکتور فوکوشیما دایچی در سال 2011 می شوند.

ترکیب دقیق پای فیل در چرنوبیل به دلیل ماهیت بسیار رادیواکتیو آن به طور دقیق مشخص نیست. با این وجود، رنگ قهوه ای آن نشان می دهد که حاوی مقدار زیادی سیلیس است.

پیامدها

بین ماه های می و نوامبر 1986، پناهگاهی برای کمک به مهر و موم کردن مواد رادیواکتیو درون راکتور شماره 4 نیروگاه هسته ای چرنوبیل ساخته شد. این پناهگاه از فولاد و بتن ساخته شده بود. این پوشش تا 95 درصد مواد رادیواکتیو اولیه را درون خود نگه می داشت.

در سال 1996، ده سال پس از فاجعه چرنوبیل، آرتور کورنیف، متخصص پرتوافشانی، از این مکان و پای فیل بازدید کرد. وی چندین عکس از ساختار موجود گرفت.

این عکس ها به عنوان هشداری برای بقیه جهان در مورد وضعیت ضعیف ساختار پوششی بود. به دنبال آن، گروهی متشکل از هفت کشور تامین مالی پروژه حبس ایمن جدید را برای ساخت محفظه ای مطمئن تر و پوشش بقایای راکتور شماره 4 را بر عهده گرفتند. این ساختار در سال 2016 تکمیل شد و بخشی از یک پروژه بسیار بزرگتر محسوب می شود که هدف آن ایمن کردن منطقه اطراف نیروگاه هسته ای چرنوبیل برای 100 سال آینده است.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: ۳۰ سال پس از فاجعه چرنوبیل اوکراین(عکس) 5 افسانه در مورد فاجعه هسته‌ای چرنوبیل

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: چرنوبیل پای فیل اوکراین نیروگاه هسته ای چرنوبیل بسیار رادیواکتیو مواد رادیواکتیو راکتور شماره 4 پای فیل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۵۲۸۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اهدای ۵۹ شیء تاریخی به اداره میراث‌ فرهنگی شهرستان ملایر

مدیرکل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان همدان گفت: در راستای حفظ آثار تاریخی به جای مانده از نیاکان، یک خانواده ملایری ۵۹ شیء تاریخی را به اداره میراث‌فرهنگی،گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان ملایر اهدا کرد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از همدان، محسن معصوم علیزاده امروز _دوشنبه دهم اردیبهشت_ در جمع خبرنگاران اظهار کرد: آثار باستانی، دفینه‌ها و گنجینه‌های مادی و معنوی هر ملت و میراث‌فرهنگی آن‌ها محسوب می‌شود.

وی افزود: اشیا و آثار باستانی بیان کننده پیشینه تاریخی و تمدن هر کشور و سرزمین است. قدمت تاریخی این اشیا سبب ارزشمند بودن آن‌ها و اعتبار تاریخی ملت‌ها می‌شود، به نحوی که برای نگهداری و مراقبت از این هویت‌های تاریخی هر ملت باید همه احساس مسئولیت کند و هزینه‌های هنگفتی در سال از سوی دولت‌ها برای این موضوع پرداخت می‌شود.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان همدان خاطرنشان کرد: در هر خانه‌ای کتابی، نوشته‌ای، فرشی، گلدانی، تابلو و میراثی از پدران و مادران و گذشتگان وجود دارد که با حساسیت خاصی نگهداری می‌شود و برای اعضای آن خانه از ارزش و اعتبار ویژه‌ای برخوردار است، چراکه نشان‌دهنده هویت فرهنگی، میراث خانوادگی و ارزش‌های یک خاندان است.

معصوم‌علیزاده اضافه کرد: حفظ آثار تاریخی و فرهنگی در یک منطقه نیز همین جایگاه را میان اعضای یک جامعه دارد و نشان‌دهنده هویت و تمدن یک ملت است، به ویژه ملتی همچون ایران که تمدنی بسیار قدیمی و درخشان دارد و زمانی که بسیاری از جوامع غربی و شرقی هنوز به وجود نیامده بود، ایران از تمدن غنی و پیشرفته برخوردار بود.

وی اضافه کرد: این اشیا و آثار تاریخی و فرهنگی همچون اجداد ما هستند و به دلیل اینکه حاصل هنر و نبوغ پیشینیان ما است، باید در حفاظت و حراست از این میراث نهایت دقت و کوشش را به عمل آوریم و چه خوب است که برای ماندگاری بهتر آثار تاریخی در اختیار موزه‌ها و مخازن امن قرار گیرد.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان همدان تاکید کرد: اهدای آثار تاریخی یکی از راه‌های حفظ اشیا، اموال فرهنگی و غنی‌سازی موزه‌ها به لحاظ داشته‌های فرهنگی و آثار است که در راستای حفظ آثار تاریخی به جای مانده از نیاکان، یک خانواده ملایری ۵۹ شیء تاریخی را به اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان ملایر اهدا کرد که امیدواریم این کار پسندیده در جامعه ما ادامه‌دار باشد.

معصوم‌علیزاده اضافه کرد: با توجه به رویه موجود در قوانین و ضوابط موزه‌های دنیا مبنی بر اینکه اگر فرد یا سازمانی آثار تاریخی خود را به مرجع و منبع اصلی بازگردانند، آثار اهدایی به نام آن‌ها در تاریخ کشور ثبت و بر همین اساس اشیا به نام خانواده محبی ثبت خواهد شد.

وی گفت: این اشیا توسط مسعود محبی از ایرانیان ساکن آمریکا و بعد از فوت پدرشان به موزه لطفعلیان ملایر اهدا شد که شامل ۵۹ شیء تاریخی با قدمت‌های مختلف است.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان همدان گفت: این اشیا برای دوران مختلف پیش از تاریخ، دوران تاریخی اسلامی و معاصر از جمله پیه‌سوز، پیکرک‌های کوچک، انگشتر، باروت‌دان، ابریق و ظروف مختلف کاربردی است که پس از کارشناسی به منظور طی فرآیندهای قانونی تحویل امین اموال استان شد.

معصوم‌علیزاده با اشاره به اینکه اصالت و هویت بیش از نیمی از این مجموعه به صورت قطعی تأیید شده است، افزود: تعیین اصالت تعدادی دیگر از این آثار به پژوهش و مطالعات دقیق‌تری نیاز دارد.

کد خبر 749012